Schuldgevoel

Meestal probeer ik niet zoveel stil te staan bij de kinderopvang van onze dochters. Ja, kinderopvang is noodzakelijk als je wilt werken. En dat wil ik heel graag. Maar deze week kreeg ik een enquete over de ons kinderdagverblijf. Dat zou ik wel eventjes invullen, pompiedom – zo gedaan. Maar hoe verder ik kwam in de enquete, hoe vervelender ik me ging voelen. Beetje verdrietig. Schuldgevoel. Is dit herkenbaar voor je?

Lastig
Hoe ontzettend graag ik ook werk, ik blijf het moeilijk vinden mijn dochters naar de opvang te brengen. Bij de ene dag per week dat ze naar mijn moeder gaan, voel ik me prima. Maar de andere twee dagen dat ze naar het kinderdagverblijf gaan, voel ik me soms verdrietig en schuldig.

Het beste voor hen
Als ik onze dochters wegbreng, is het vaak de vraag aan wie je je kind overhandigt. En of ze de oudste snel op haar gemak kunnen stellen (lees: kunnen geruststellen als ze keihard huilt bij het afscheid), wel goed letten of ze genoeg eet, drinkt en slaapt. Of ze haar een veilig gevoel kunnen geven. Een beetje kunnen uitdagen met knutselen. Maar vooral: of ze rekening met haar houden, kijken naar wat voor haar prettig is. Net als àlle moeders: ik wil het beste voor mijn kinderen…

Wat helpt
Het blijft lastig voor mij en ik zie het veel in mijn coachingspraktijk: het schuldgevoel als je je kind naar de kinderopvang brengt. Wat mij helpt zijn deze gedachtes:

• Het schuldgevoel is míjn gevoel en niet dat van mijn dochters. Door te werken hebben mijn dochters een leuke, energieke mama die er de overige 4 dagen helemaal voor hen is. En meestal hebben ze het prima naar hun zin, na eventjes wennen dan.
• Ook probeer ik reëel te zijn: ik ben niet in staat om alle moeilijke dingen in de levens van mijn dochters weg te poetsen. Allereerst kàn dit niet, hoe graag ik dit ook wil. En als ik dit zou doen, maak ik het ze uiteindelijk alleen maar lastiger als ze eenmaal volwassen zijn. Ik kan ze nu leren met lastige situaties om te gaan, door hen aan te laten geven wat ze wel en niet willen.
• En tot slot: helaas heb ik weinig invloed op de kinderopvang. De enige invloed die ik wel heb, gebruik ik. Ik heb me namelijk opgegeven voor de Oudercommissie.

Wat is jouw ervaring met kinderopvang? Waar ben je tevreden over, wat kan anders? En hoe zit het met jouw schuldgevoel? Geef hieronder je reactie.