Ook zo’n ideaalplaatje in je hoofd? Samen met je kinderen de moestuintjes planten, verzorgen en laten groeien? Om er na een paar weken samen een verantwoorde en heerlijke maaltijd van maken? Een leerzame oerervaring voor ze! Zo weten je kinderen meteen waar ons eten vandaan komt (magisch!) èn dat het nog niet makkelijk is om van een zaadje een radijsje te maken.
De Albert Heijn is weer begonnen met de idealistische spaaractie: het moestuintjesproject. Nou ik ben er klaar mee. Met dat ideaalplaatje. Er komt geen moestuintje meer in. En om me heen hoor ik dat ik echt de enige niet ben. Moestuintjes zijn slecht voor moeders, en weet je waarom?
Moestuintjes zijn wéér iets op onze things-to-do-lijst
Want wat een hoop werk. 1. De geperste aardeblokjes in water laten wellen, in een potje doen, zaadjes erin en er elke dag water aan geven. 2. Maar let op. Niet teveel. Niet te vaak. En zeker niet te weinig. Zucht. 3. Na een tijdje komen er – hoera! – wat sprietjes omhoog en mogen ze naar buiten. 4. Overpotten in grotere potten dan maar. 5. En zorg dat je de nachtvorst in de gaten houdt, want dan – hup – alles weer naar binnen. En daarna weer naar buiten.
Natuurlijk moeten we onze kinderen dit helemaal zelf laten doen. Klopt. Daar hebben jullie een punt. Maarja, dan moeten we loslaten. Want misschien gaan de plantjes wel dood aan de verdrinkings- of verdrogingsdood.
Moestuintjes verstoren ons ideaalbeeld
En daar gaat ons ideaalbeeld van samen planten en grootbrengen van de moestuintjes. Het kost veel werk (in ieder geval meer tijd dan met een kop thee op de bank zitten, iets waar de meeste moeders al nauwelijks tijd voor vinden) en we mogen de dagelijkse verzorging niet vergeten.
Al gauw blijkt het niet mee te vallen om een radijs groot te brengen. Want wat een teleurstellend resultaat komt er na een paar weken uit zo’n potje: een piepklein radijsje. Weinig eer van ons werk zullen we maar zeggen.
En samen die verantwoorde maaltijd in elkaar draaien komt er ook al niet van. De opbrengst van het moestuintjesproject is eigenlijk net (niet) genoeg om je soep mee te garneren.
Kortom, moestuintjes zorgen dat we ons voelen tekortschieten
Met moestuintjes voelen we ons altijd tekort schieten, kijk maar.
Als we:
- Het moestuintjesproject niet aan onze kinderen overlaten kunnen we niet goed loslaten.
- Het moestuintjesproject wel aan onze kinderen overlaten maar het mislukt. Hadden we ze niet moeten helpen?
- Het project zelf doen maar te weinig water geven en de plantjes doodgaan.
- Het zelf doen en de plantjes teveel water geven en doodgaan.
- Helemaal geen zin hebben in dit gedoe (eh, project).
Streng als we voor onszelf zijn, voelen we ons tekort schieten. Alweer.
MOETtuintjes?
Ik noem ze tegenwoordig MOETtuintjes. Dit jaar heb ik besloten goed voor mezelf te zorgen en de hele handel te negeren bij de Albert Heijn. Sorry kinderen. Mama zorgt even voor zichzelf en maakt met jullie graag een leuke kleurplaat.
En ik weet zeker dat veel van jullie mij vinden tekortschieten 😊.
PS: mocht je moestuintjes wel heel leuk vinden: jippie!
Wil je ook je perfectionisme en schuldgevoel loslaten? Geef je gerust op voor een gratis Inspiratiesessie en leer hoe je hier vanaf komt.
Geweldig!!
Gelukkig hebben we maar 1 zo een potje en weiden vader en dochter hier hun aandacht aan, want anders inderdaad een MoetTuintje
Heel treffend! Hier heb ik het moestuintje (gelukkig maar 1) losgelaten aan papa, en zie daar: binnen een paar dagen was de boel uitgedroogd. Voor mij een overwinning dat ik dit gewoon heb laten gebeuren 😉